aynalar

şu fotoğrafın içine girebilsem ne güzel olurdu

ne yazs, off canım çook sıkılıy, bunlar şuanda yazmayı düş, bir türlü başlayama, aa yeter tamam ne yazıcağımı bilmiyorum. ama aklıma takılan bir konu var ne midir? ben hergün aynaya baktığımda kendimi farklı görüyorum. herkese göre aynı olan kendimi, hergün farklı görüyorum, saatten saattede değiştiğim oluyor. yani görünüş olarak. sanki bazen çok güzel, bazen çok çirkinim. buaralar çirkinim hep. bence herkeste benim gibidir. eğer öyle olmasaydınız güzel olmuş muyum falan demezdiniz; çünkü benim gözümde hergün aynısınız eğer büyük bir değişiklik yapmadıysanız ve bu pek rastlanan bir durum değildir.

peki neden böyle, yani sanki görünüşümüz değişiyor gibi geliyor her aynanın karşına geçtiğimizde, ben bu soruya kafamda şöyle bir açıklık getirdim bakınız:

Hissettiğimiz duygular mekana, zamana, olaylara bakış açımızdan önce kendi görünüşümüzü değiştiriyor. ders kitabı yazıyor gibi hissettim kendimi bir an.

başka bir şey söylemem gerekirse hayatım her zamanki gibi henüz bir süper kahraman sevgilim yada özel güçlerim yok. merdivende düşürdüğüm kitaplarımı toplamama yardım edicek ilk görüşte aşkımı beklemekteyim.

öpüyorum, kalp.