4.06.2010

hayret etme yetisi


daha bi yıl önce her sabah uyandığmda gözlerimi yaşlandıran güneşi görmek içimi güzel hislerle kaplardı.şimdi sabah olsun istemez oldum içimi karartır oldu hergün doğan güneş..

daha 7 yaşındayken o zamanlarda hep büyük olmak isterdim büyüklere özenirdim "özgür" olduklarını sanırıyordum onların.tek başıma yürümek bile müthiş bi duyguydu o zamanlar.şimdi yürümek için yollar çok tanıdık ve sıkıcı..

bi de hayallerim vardı.çook hayallerim vardı benim ya.en güzel masalın prensesi olucaktım geceleri yıldız perilerinin masallarıyla uyıycaktım.

küçüklüğümü özlemiyorum küçüklükten çocukluktan zamanında nefret ederdim şimdide nefret ediyorum özlediğim şey cahilliğim.

büyüyorum büyüterek herşeyi ve hayret ediyorum kendi kendime..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder