herkes doğar,büyür,ölürdür mantıklı ;fakat işin içine hayat hikayesi bölümü girince tıpkı parmak izlerinin ya da kar tanelerinin birbirinden farklı olduğu gibi herkesin arkasından aynı zaman diliminde farklı şeyler koşturduğunu fark ediyosun.
ya iyice delirmeye başladım ya da artık etrafa fazla dolu gözlerle bakar oldum.sokakta yürürken,otobüste otururken,pazarda alış-veriş yaparken,camdan bakarken her yerde insanlar görüyorum sonra düşünüyorum acaba kim bunlar nereye gidiyorlar nerden geldiler nasıllar ne düşünüyorlar?
hani kimi zaman merak edip peşinden koşarsın bi şeyleri öğrenmek için kimi zamanda öğretmek için koşturur hayat.o zaman hiç bitmek tükenmez bazen geçmek bilmez bunaltır iyice seni işte şu sıralar benimde o hiç bitmek bilmez zamanım beni yorar oldu belki o yüzdendir ki etrafımdaki insanlara bakıp onlarında zamanında yorulmuş sıkılmış ya da halan yoruluyor sıkılıyor olma ihtimallerini düşünmek işime geliyor birazda..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder