2 sınav haftasının ardından geriye sadece sivilceler kaldı. yorgunluktan ölebilirim, ne zorum var anlamıyorum bazen. gece 2 ye kadar çalışıyorum sorsan, dışardan öyle gözüküyor. kendimi çok yıpratıyorum, dün 2 buçukta yattım 6 buçukta kalktım, nerdeyse bütün hafta uyumadım. çevremdeki yetişkinlerin çoğuna göre doğru yoldayım, bir gün bunaların hepsi geçicekmiş-miş, bir gün iyiki eskiden mal gibi çalışıp bütün güzel zamanlarımı bok etmişim diyicekmiş-mişim.
acaba bana bunları söyleyen yetişkinler siz ne kadar haklısınız, neden size güveniyorum. ne yapmalıyım bilmiyorum gerçekten.
o söylediğiniz "bir gün" ya hiç gelmezse, o zaman bugünleri bok ettiğimle kalıcam.
**fotoğrafı az önce çektim bütün hafta elime netbuku alıp yatakta inbetweenersı izelemek için bekledim. şuan beyinim uyuşmuş deli gibi uykum var.
neyse kendine iyi davran,
sakın benim gibi olma
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder