İlk mail adresimi 10 yaşındayken aldım. Sonra msnle tanıştım, beşinci sınıf yaz tatilinde msnde nasıl kamera açlıyor, mikrofonla nasıl ses kaydı yapılıyoru öğrendim. Sonra on iki yaşına geldim, ve feysbuk diye bir şey çıktı, ilk zamanlar nasıl kullanılıcağını anlamadım o zamanlar daha klavyede j harfnin yerini bulamayıp, "acaba bizim klavyede tuşlar eksik olabilir mi?" falan diye düşünürdüm bazen :D, sonra yedinci sınıfta hem klavyede hem feysbuk nedir de kendimi geliştirmeye başladım hatırlarsınız o zamanlar ne layklamak vardı, ne taymlayn. Cep telefonumdan çektiğim fotoğrafları profil resmi yapardım, daha cep telefonumun usb kablosu falan yok, buluğtutla yüklüyorum onlarıda.
Sonra on dört, on beş derken twitter çıktı, onuda anlamadım ilk, yha bu çok saçma fotoğraf bile koyamıyosun demiştim. Tabi twitpicture falan yok. Sonra zamanla onuda öğrendim az çok, hala bilmedim şeyler vardır.
Genellikle teknolojik aletlerden pek anlamıyorum, yada bir şeyi tam anlıyorum sonra yenisi çıkıyor falan çok hızlı gelişiyorlar. Aslında çokta umrumda değiller, aaa ayfon kullanmasını bilmiyor musun, aaağ foursquaree üye değil misin, aağ whatsapp kullanmıyor musun, ohaağ tumblrın yok mu?? Evet güzelim, hiç biri yok. Telefonumun modelini bile bilmiyorum. Bana kalsa hiç kullanmam, öyle elinde telefon durmadan mesajlaşanlardan hiç olmadım. Hiç sevgilim olmadı ondandır büyük ihtimal, ya da ne biliyim yavşadığım çocuk falan da yoktur o yüzden de olabilir, bilmem belkide arkadaşlarımda pek telefon kullanmıyor o yüzdendir.
Ama halimden gayet memnunum, tanımadığım insanların hayatları, nerde ne yaptıkları, kimle nereye gittikleri beni ilgilendirmiyor. İnternette profil fotoğrafını beğenip tanıştığım kimse yok. Gerçi normalde de çok kalabalık bir arkadaş çevrem yok. Okuldakiler ve Marmaris, az olsun öz olsun daha iyi bence.
Tabi bunun dışında twitter mesela takip ettiklerimin yarısından çoğunu tanımıyorum. Takip etmemin nedeni çok tatlı olmaları değil. Herkes takip ediyor ve güzel şeyler paylaşıyor olmaları daha çok sürü piskolojisi. Bunun dışında seninde olduğu gibi benimde takip ettiğim oyuncular, bloggerlar, şarkıcılar falan var. Bunun nedeni de merak, onların 2 dakka önce paylaştıkları şeyi okuyunca hayatımda bir şey değişmiyor yada onlarla arkadaş falan olmuyorum. Ama bu şekilde kendimi onlara daha yakın hissediyorum, çok saçma değil mi? Öyle ne yazık ki, sadece vidyolarını izlediğim, şarkılarını dinlediğim, fotoğraflarına baktığım ve bu şekilde hayran olduğum, sevdiğim kişiler onlar benim. Bu da tamamen komik.
Bunun dışında neler düşünüyorum, mesela okumam gereken güzel bir kitap var onu bitirmeliyim (The Outsiders) onbeş tatil ödevi; ama kitaı beğendim. Sonra ev hayatına iyice alıştım, okula hiç mi hiç gitmek istemiyorum. İkinci dönem başlıycak yakında, OFFF! Böyle işte.
Hava soğuk üşütme, kendine iyi bak :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder