uzaktan daha güzelsin

Bana her şey uzaktan güzel, içine girdiğimde bütün büyüsü bozuluyor. Tanımaya başladığımda kusurları görüyorum, çirkinlikleri, düzensizlikleri. Olmuyor sonra gittikçe soğuyorum. Sana yada başkasına attığım her adım beni size yaklaştırır gibi gözükürken aslında git gide uzaklaştırıyor.

Belki o yüzden hep tutarsızım. Yada fazla hayalperestim, belkide mantıklıyım. En çokta hoş görüsüzüm, kusurlarına tahamül edemiyorum. Görmezden gelemiyorum. Tanıdıkça, tanımasaydım hep gizemli kalsaydın öyle daha güzeldin sen diyorum; ama çoğu zaman iş işten geçmiş oluyor. Kendime göre mükkemeli arıyorum hep, sanki kendim bulunmaz hint kumaşıyım gibi.

Belki aynı şeyleri sende bana karşı hissediyorsun. Tanıyınca damgalıyorum sizleri ya saçın yağlı diye ya da müzik dinlemeyi bilmiyorsundur, sıkıcı bir muhabbetin vardır, siyah noktalarında olabilir beni rahatsız eden başka??... Başka çok şey var, saysam daha çok gülersin küçümsersin. Zaten bana gülmenden utandığım için susarım, git gide uzaklaşırım. Sonra unuturum kusurlarını, silerim damgaları. Yine gizemli ve o çok sevdiğim halinle kalırsın içimde.

yazarken arkadan bu şarkı çalıyordu.