günün içinden

merebalar nasılsınız?
bi kaç gündür saçlarımı arkadan alalade toplayıp, acı kahve içerek güne başlıyorum,üstelik bir yudum uykuda alamıyorum; ama yeter diyerek kendi kendime aynaya baktım.

bi hevesle saçlarımı özenle tarayıp düzleştirdikten sonra perdeyi çektim birde ne göriyim yağmur yağıyor.şimdi sırasımıydı yağmurum o kadar uğraştım bugün çevremdekilere güzel gözükmek için ki benim gibi saçı götüne kadar uzun olan bi insansanız bu hiçte kolay olmuyor.yağmuruda sevmiyorum. yağmurda yürümenin neresi güzel anlamıyorum şu kadınların romatizim anlayışını.yağmuru evde oturup izlemesi güzel.

yağmur mağmur bi kere çıkıcaktık neyse bi sinirle çıktım dışarı e güzel ablam geçir bi şapka kafana yağmur vız gelir şaçına diyiceksin; ama onuda sevmiyorum belkide gerçekten yağmurun bi cazibesi var yağdımı illaki ıslanıcaksın ama bi yandan da sevmiyorum ıslanmayı ne biçim bi şeydir bu benden annamıyorum.hikayenin sonuna geliyim her ne kadar sabah onlara harcamış olduğum zaman boşa gitmiş olsa bile saçlarımın son halini görenlerin verdikleri tepkiye bakılırsa bugün çevremdekilere güzel gözükmeyi başarabilmişim.
bi tanecik öpücükle de bitiriyorum! bitti.